Papuga nimfa żyjąc w naturalnym środowisku zamieszkuje Australię. Można ją spotkać na terenach lasów, parków oraz ogrodów. Skrywa się w dziuplach drzew. Papuga ta przebywa w pokaźnych stadach. W celu zdobycia pożywienia gotowa jest pokonać spory dystans. W diecie danego ptaka powinny znaleźć się takie produkty jak nasiona traw oraz krzewów, owoce, pędy roślin. W naturalnym środowisku papuga tego gatunku żywi się również owadami i larwami. W zakresie domowej hodowli może zjadać gotowe mieszanki ziaren, które dostępne są w ofercie niejednego sklepu zoologicznego. Papuga nimfa będzie z przyjemnością zjadać proso, nasiona, słonecznik, a także rozmaite trawy. Ważne jest, aby w codziennej diecie tej papugi pojawiły się również pokarmy witaminowe. Witaminy te najczęściej zawierają zielonki oraz właśnie wspomniane owoce.
Papuga nimfa osiąga wzrost około 32 cm. Żółty kolor u samców dominuje na głowie, policzkach i czubku, a u samiczek te części ciała są szare z delikatnym, szarym nalotem. Na licach u samców i samiczek znajduje się oranżowoczerwona plamka. Papuga pokryta jest piórami w kolorze szafirowym, albo szarym, a podbrzusze zaś występuje w nieco jaśniejszym kolorze. Sterówki górne przybierają kolor szary z nalotem w odcieniu niebieskim. Dolne z kolei są szarożółte. Dziób oraz nogi prezentują się w kolorze ciemnoszarym. Grzbiet i kark to części, które pokryte są niebieskimi prążkami. Kiedy głowa samiczki jest bladożółta, u samców przybiera zdecydowanie intensywniejszą barwę. Na licach znajduje się nieduża, różowoczerwona plamka.
Podstawowe mutacje jakie występują w hodowli to: białogłowa, bladogłowa, lutino, platinum, niesprzężone z płcią lutino, pastelowa srebrna, świecąca srebrna, dominująca srebrna, west coast silver, recesywna srebrna, płowa, perłowa, szek, żółtolica, oliwkowa.
Papuga nimfa uznawana jest za jednego z najbardziej inteligentnych. Co najważniejsze, bardzo szybko przystosowuje się do zmiany otoczenia i nowych warunków, w jakich dane jest jej funkcjonować. Kiedy papuga jest jeszcze młoda, bez problemu przyswaja różne dźwięki i melodie. Można ją uczyć różnych sztuczek, jak chociażby tego, aby na polecenie wykonała konkretne czynności. Klatka dla danej papugi powinna być spora, nawet mimo iż tak naprawdę ptak ten zdecydowanie częściej i chętniej wspina się, niż na przykład fruwa. Odpowiednia klatka dla papugi tego gatunku musi mieć minimum: 80x50x50 cm. Klatka powinna być wyposażona w odpowiednie przedmioty jak pojemnik do jedzenia i picia, a także do kąpieli. Na dnie klatki należy rozsypać biały piasek. Warto wzbogacić ją również żerdziami, które będą pozwalały na wyższe posiedzenia ptaka, ale i zarazem nie będą ograniczały jego swobody. Także w tej kwestii trzeba pokombinować i zastanowić się jak je umieścić, aby było dla papugi wygodnie. Obecność promieni słonecznych albo telewizor, to nie najlepsze towarzystwo dla papugi. Klatka musi być umiejscowiona w innej lokalizacji mieszkania. Papuga nimfa jest dość odporna jeżeli chodzi o niską temperaturę co oznacza, że bez problemu prawidłowo będzie funkcjonowała nawet w temperaturze powietrza – 10 stopni Celsjusza.
Papuga nimfa odróżnia się od innych ptaków nie tylko wyglądem, ale też dźwiękiem jaki z siebie wydobywa. Ona zdecydowanie bardziej gwiżdże niż na przykład skrzeczy. Z reguły brzmienie jakim została obdarzona, jest raczej przyjemne dla ucha. Samce odzywają się bardzo chętnie i są przy tym niezwykle głośne. Potrafią nawet śpiewać, czego uczą się od młodego wieku. Samice nie przepadają za częstym odzywaniem się, a jeżeli już to nie robią tego zbyt głośno. Co więcej, samice nie śpiewają. Wydaje się więc, że są mniej kłopotliwe dla osób, które nie przepadają za takowymi dźwiękami.
Papuga nimfa zwróciła moją uwagę ze względu na rozbrajający pióropusz, który trochę przypomina irokeza i słodkie czerwone rumieńce na policzkach. Ciekawe jest też to, że nimfa może dowoli rozkładać i składać swojego irokeza. To dodaje jej jeszcze większego uroku. Ceny papugi nimfy też są nie zbyt wysokie, dlatego świetnie nada się nawet dla początkującego hodowcy.