Karczownik to jeden z gatunków gryzonia, zaliczany do podrodziny nornikowatych, pochodzący z rodziny chomikowatych. Miejscem jego zamieszkania są wody Europy, a do tego również północna i środkowa Azja. Można go spotkać w pobliżu wód, zarówno na łąkach jak i polach uprawnych, a przede wszystkim w lasach i sadach.
Tułów karczownika mierząc z głową ma długość od 13 do 25 cm. Jego ogon jest długości od 6 do 15 cm, bardzo słabo owłosiony. Grzbiet pokryty jest sierścią w kolorze jasnobrązowym, ciemnobrązowym, albo na tyle ciemnym iż prawie czarnym. Spód ma biały, niekiedy z żółtawym nalotem. Jego oczy i uszy są dość małe.
Karczownik z reguły kopie nory w ziemi, gdzie robi sobie gniazda i spiżarnie. Karczowniki, które zamieszkują tereny odległe od wody, praktycznie większą część swojego życia spędzają właśnie pod ziemią. Gryzonie, które zamieszkują tereny nad wodą, swoje gniazda budują w trzcinie. Karczownik jest dość aktywny w czasie nocy. To gryzoń, który nie zapada w sen zimowy.
Okres godowy karczowników rozpoczyna się w lutym lub w marcu. Czas rozpoczęcia zależny jest przede wszystkim od warunków atmosferycznych. Trwa z kolei przez całe lato. Ciąża trwa z kolei 21 dni. Samice mogą urodzić od 6 do 8 małych gryzoni. Proces ten może powtarzać się od 3 do 4 razy w czasie jednego roku.
Karczownik należy do gryzoni wszystkożernych. Odżywia się pokarmem roślinnym, do których należy zaliczyć też podziemne części roślin. Zjada także małe kręgowce. Ponadto samodzielnie poluje nie tylko na ryby, ale też mięczaki oraz owady. Lubi także magazynować wszystkie te pokarmy. Karczowniki powszechnie uznawane są za szkodniki upraw typowo rolniczych. Robi szkody na przykład w sadach, kiedy podgryza korzenie drzew owocowych. Zagrożenie dla karczowników stanowią norki amerykańskie oraz piżmaki.
Karczownik mieszka praktycznie na terenie całej Europy. Poza tym występuje w zachodniej oraz środkowej Azji, aż po granice Mongolii, a także jeziora Bajkał. W Polsce można go spotkać praktycznie wszędzie.
Komentarze