O psach możemy się dowiedzieć już ze starożytnych pism. W starożytnym Egipcie psy uważano za towarzyszy człowieka po śmierci. To dzięki psom, człowiek mógł po śmierci trafić do raju, a podczas całej wędrówki pies służył mu pomocą i stawał w obronie. Również dlatego po śmierci mumifikowano psy, aby ich dusze wraz ze swoim właścicielem wspólnie odbyły podróż do raju.
W średniowieczu psy służyły głównie do polowań oraz pilnowania domu. Nierzadko też na dworach królewskich urządzano bitwy pomiędzy psami, aby w jakiś sposób umilić czas gościom oraz podwładnym. W późniejszych wiekach rola psów zaczynała być nieco większa. Stawały się one maskotkami dworów oraz służyły jako element zabawy dla dzieci.
Później też psy zaczęto traktować na równi z człowiekiem, ale miało to raczej charakter religijny niż społeczny. Podczas II Wojny Światowej psy służyły w armii jako posłańce lub jako poszukiwacze ofiar pod gruzami. Wtedy też wiele psów, które przeżyły wojny odznaczano specjalnymi orderami i dawano im przywileje.
Komentarze